Terapia za pomocą przeciwciał monoklonalnych (https://www.youtube.com/watch?v=Na-Zc-xWCLE) jest obecnie najpopularniejszą metodą immunoterapii (https://www.youtube.com/watch?v=K09xzIQ8zsg), stosowaną zarówno w leczeniu rozrostów nowotworowych, jak i innych chorób. Przeciwciała monoklonalne (https://www.youtube.com/watch?v=0A99pk6kpS4) to przeciwciała wywodzące się z tego samego klonu limfocytów i rozpoznające z określoną specyficznością ten sam fragment antygenu zwany epitopem. Dzięki klasycznej metodzie produkcji przeciwciał monoklonalnych (https://www.youtube.com/watch?v=O-SrPqJuEVg) opracowanej w 1975 r. przez laureatów nagrody Nobla - Milsteina i Köhlera (http://www.whatisbiotechnology.org/index.php/exhibitions/milstein), a następnie ulepszonej dzięki postępom inżynierii genetycznej, możliwa jest produkcja na dużą skalę przeciwciał monoklonalnych rozpoznających dowolny antygen. Tak zaprojektowane przeciwciała monoklonalne mogą wykrywać białka stanowiące cel terapeutyczny w leczeniu różnych chorób człowieka.
Typy przeciwciał monoklonalnych
Stosowane w terapii przeciwciała monoklonalne należą do klasy IgG (https://www.youtube.com/watch?v=PyNt2MNfPrk). Pierwsze wprowadzone do terapii przeciwciała monoklonalne były białkami pochodzenia mysiego. Z tego względu po podaniu ich do organizmu ludzkiego obserwowano silną odpowiedź układu odpornościowego przeciwko obcemu gatunkowo białku. Obecnie dzięki inżynierii gene¬tycznej możliwe jest konstruowanie przeciwciał chimerycznych, których część zmienna V jest pochodzenia mysiego, a część stała C – ludzkiego, przeciwciał humanizowanych, gdzie jedynie części hiperzmienne pochodzą od myszy oraz przeciwciał całkowicie ludzkich (Ryc.1). Cząsteczka przeciwciała zbudowana jest z fragmentu wiążącego antygen Fab oraz fragmentu Fc, z którego obecnością związana jest aktywacja układu odpornościowego po związaniu się przeciwciała z antygenem....
Comments